Gönlümde göz yaşlarıyla büyütülmüş bir sır var 

sırrı kime söyleyeyim , mahrem göremiyorum

(Sâdi Şirazi)

Welayet News -  Muharrem tarihin sayfalarında tekrar tekrar yaşandı ve bu asrın milyarlarca insanına ulaştı.

Dünya değişti ama Hakk'ın sesi henüz Kerbela'dan duyuluyor.  Ali.Asğer'in göklere dağılmış kanı'nın tazeliği  âlemde yayılıyor.

Rukkiyenin gözyaşları henüz mazlum milletlerin kalbini suluyor.. 

Kerbela gibi binlerce acımasız katliamlara şahit olmuş bu dünya ama Muharrem'de , Kerbela'da yaşanan acının feryadı Hak olduğu için ,  tüm devirlerde Hak ve Batılın  belirleyici çizgisi olmuştur.

Bir kaç yıl önce aramızda bizlerle birlikte Ehl-i Beyt'in kanlara bürünmüş Şehid'i İmam Hüseyin(a.s) için ağlayan bir canımız, bir Babamız, bir Hocamız vardı.

Kerbela'dan cesaret ve fedakarlık dersi alan biri vardı, ömrünün son günlerini Kerbela'da geçiren , gönlü sevgi ve muhabbetle dolu azizimiz vardı. Kerbela olayını, sesi titrek, kalbi kırık, gözü yaşlı ve iman dolu sözleriyle anlatıyordu. Kimileri bu sesi duyunca Ehl-i Beyt'in hakkaniyetine inandı.

Aramızda olduğu sürece sanki hep kalacak ve hiç gitmeyecek gibi davrandık, belki büyük ruhundan ve güzel sözlerinden daha çok faydalanabilirdik , ama işte insan gaflet içersinde yaşıyor ve daha fırsat var sanıyor.

Muhammed Avcı Hoca ömrünü bir şeye adamıştı; İnsanlığa Ehl-i Beyt'i tanıtmak, ahlakı hatırlatmak ve zulme boyun eğmemekti. şimdi ise aramızda değil  dünya meşguliyetleri bizi unutturmaya çalışsa da aklımızın bir köşesinde muhabbet dolu gözleri hatırlanıyor ve sesi duyuluyor. Özleniyor, seviliyor ve bir gün görüşme umudu yaşatıyor. Biz, bize Aşura dersi veren , İmam Riza'yı sevdiren, Hac yolculuklarında önderlik eden, Kerbela'da İmam Hüseyin için ağlatan Hocamızı unutmadık. Yeri çok aranıyor , özellikle Muharemin hüzün dolu günlerinde. Resûlullah efendimiz(s.a.a) ve Ehl-i Beyt'i özellikle İmam Hüseyin(a.s) şefaatcisi olsun. 

 Bir gün Hz.Rukiyye için söylenilen mersiyeler hakkında konuşuyorduk, dedim ki ama kim o acılar içinde Hz.Rukiyenin ağıtlarını duyup yazmış ki ? gözlerinden akan yaşları hatırlıyorum - öncelerden fazla ağladığını göstermezdi- ama ömrünün son aylarında ağladığına çok şahit olmuştuk, dedi ki bir küçük kız düşünün öyle acı bir olay görmüş, Babasının başı mızraklar üzerinde ve ailesi esaret altında , mersiyeciler o küçük kızın dilinden söylüyorlar, Rukiyenin belki de dile getiremedikleridir.

Ahde Vefa gereği aramızdan ayrılıp ebediyyete giden tüm sevdiklerimize özellikle  Muhammed Avcı Hoca'ya Fatiha ve Salavat gönderelim, merasimlerimizde yad edelim, Tanıtalım, hatırlatalım.  Allah bizlere de Hüseyni ve Zeynebi bir yaşam nasip etsin.