Zeynep (a.s) buluğ çağına erişince talipleri çoğaldı, fakat Ali (a.s) hiçbirine olumlu cevap vermedi ve yeğeni Abdullah bin Cafer-i Tayyar ile evlendirdi. Gerçekten de Zeyneb'e Abdullah'tan daha hayırlı kim olabilirdi, Abdullah amcasının oğlu ve babası da İslam'ı ilk kabul edenlerden ve İslam yolunda Müslümanlarla birlikte hicret eden, cihad eden ve ve şehit olan Cafer-i Tayyar'dı.

Welayet News  - Bazıları şöyle demiştir : Zeyneb'in kardeşi Hüseyin bin Ali'ye (a.s) olan sevgisi okadar çoktu ki, Abdullah'la  evlendiğinde, İmam Hüseyin(as) sefere çıkmak istediğinde Zeyneb'in kardeşiyle birlikte seyahat etmesini ve Abdullah'ın ona engel olmamasını şart koştu. Zeynep ne zaman konuşsa, sanki babası Ali(as) konuşuyormuş gibi olduğu rivayet edilmiştir.

Hazreti Zeyneb'in Eşi

Şeyh Mufid'in rivayetine göre Hz Zeyneb'in çocuklarından ikisi Kerbela'da İmam Hüseyin(a.s) ile beraberdi

Abdullah bin Cafer (Hz. Zeyneb'in eşi) iki oğlu Avn ve Muhammed'i İmam Hüseyin'e(a.s) gönderdi ve onlar aracılığıyla İmam Hüseyin'e(a.s) bir mektup gönderdi ve orda şöyle yazdı: " Allah'a yemin olsun, bu yolculuktan vazgeç, çünkü gideceğin yoldan senin için korkuyorum, senin ve aile'nin perişan ve helak olmasından korkuyorum , sen eğer aramızdan gidersen yeryüzünün ışığı söner; çünkü sen yolunu bulanların yanan mumu ve müminlerin ümidisin. Gittiğin yolda acele etme."

Hz.Zeynep , eşi Abdullah bin Cafer'in izniyle Kerbela'ya gitti. Abdullah bin Cafer, Hz. Zeyneb'in Kerbela'da olmasına izin verdiği gibi, iki evladı'nın da Zeynep (as) ile birlikte Kerbela'ya gitmelerine izin vermişti. Rahmetli şeyh Mufid şöyle yazıyor: Hüseyin(as) , Avn ve Muhammed'in Şehadet haberi Medine'de Abdullah'a ulaşınca şöyle dedi:" انا لله و انا الیه راجعون" kölelerinden biri teessüfle şöyle dedi :" bu musibet bize Hüseyin'in tarafından geldi" Abdullah bin Cafer bu söze çok öfkelendi ve ayakkabısıyla kölenin kafasına vurdu ve " Hüseyin hakkında böylemi konuşuyorsun?  Allah'a yemin ederim ! Bende ondan hic ayrılmamayı dilerdim. Kerbela'da olsaydım , şehit olana kadar onun için savaşırdım. Çünkü ona canımızın feda olmasını hak ediyor. Kardeşim ve amca oğlum ile birlikte çocuklarım şehit oldular onlar  sabredenlerin mükâfatını alacaklar," daha sonra halka seslendi " Hüseyin'in şehadeti bize şeref verdi."

Hazreti Zeyneb'in iki evladı'nın şehadeti

Aşura günü, sıra Haşimi gençlerine gelince Zeyneb-i Kübra'nın çocukları da kendilerini savaşa hazırladılar. Hazreti Zeynep çok sevdiği evlatlarını din ve Kur'an düşmanları ile savaşa sürüklerken, hali değişmişti.

İmam Hüseyin razı olmadı ve karşı çıktı. Zeyneb-i Kübra hemen şöyle dedi:" kardeşim Annemizin hakkı hatırına, benim çocuklarıma savaş izni ver. Çocuklar da bu istek ve yemini etkili bulup dediler :" Dayı, Annen Fatıma Zehra'nın hakkı hatırına izin ver."

İmam Hüseyin yeğenlerini yüzlerinden öptü ve savaşa gitmelerine izin verdi. O iki aziz genç savaş alanına yaya olarak gittiler. İbni Sa'd onları tanıdı ve  hayret dolu bir sesle şöyle dedi:" عجبا للرحم"   Hüseyin ve Zeyneb'in arasındaki bu kardeşlik bağına şaşırdı.

Bunun üzerine önce Muhammed bin Abdullah bin Cafer meydana geldi ve şu sözleri dile getirdi:

Bizimle körü körüne savaşan , zalim topluluğun kinini ve Kur'an'ın kuvvetli ve açık olan, küfür ve isyanı bildiren ayetlerini terk eden düşmanları  Allah'a şikayet ediyorum ve güçlü bir çatışmadan sonra şehit edildi.

Ondan sonra savaşa giden kardeşi Avn bin Abdullah kendisini şöyle tanıtmıştı:

"Beni tanımıyorsanız, hak uğrunda şehit olan ve nurlu göklerde yeşil kanatları olan Cafer-i Tayyar'ın torunuyum. Bu bana şeref açısından yeter."

Avn, yiğit bir çatışmanın ardından Abdullah bin Kutna'nın eliyle şehit edildi. Seyyid-i Şuheda bu iki kardeşin cansız bedeninin yanına geldi , onları göğsüne aldı ve şehitlerin çadırına getirdi. Tüm harem ehli dışarı çıktı,  fakat Hz. Zeynep çadırdan dışarı çıkmadı ve şöyle dedi :" sabırsız kalıp ağlar ve kardeşim Hüseyin benden çekinir ve üzülür diye korkuyorum ."

Welayet News